‘De kunst is dat je een goed gevoel kunt achterlaten’
Wat is de nieuwe overtuigingskracht? Met deze vraag begon Sander Wieringa , eigenaar van trainingsbureau Bob de Ronde & Partners, zijn presentatie. Volgens hem gaat het tegenwoordig in de communicatie minder om inhoud en meer om beleving. Hij adviseerde de zaal hiermee rekening te houden bij het opstellen van hun communicatiebeleid. Wieringa gebruikte verschillende voorbeelden om zijn stelling kracht bij te zetten. Een daarvan was het optreden een paar jaar terug van de toenmalige staatssecretaris De Jager in De Wereld Draait Door. Het interview ging over zijn bezoek aan president Bush. In de uitzending kwamen onderwerpen als financiën en economie nauwelijks aan de orde. De Jager vertelde over hoe hij het bezoek had beleefd. Hij maakte hierbij een onvergetelijke indruk. ‘Vanaf dat moment had hij het vertrouwen van het publiek. Zijn politieke standpunten deden er vanaf die tijd niet meer toe. In de ogen van veel mensen kon hij het alleen maar goed doen.’
Wieringa onderscheidt drie typen media. Een daarvan is de kritische journalistiek. Deze is vanouds op zoek naar de feiten en beschouwt zichzelf als hoeder van de democratie. ‘Deze vorm van journalistiek is echter in de problemen gekomen en zoekt naar wegen om het hoofd boven water te houden. Ze moeten scoren.’ Dit doen ze volgens de communicatietrainer door zich voornamelijk te richten op problemen, incidenten, emoties, personen en strijd, zgn. PIEPS. Wieringa: ‘Hoe moet je hierop als organisatie reageren? Ga na wat je boodschap is en bedenk er kernquotes bij. Doel is vervolgens dat jouw quotes in de media terecht komen.’
Als tweede type media kwam de conversatiejournalistiek aan de orde. ‘Hierbij gaat het niet om de inhoud, maar om het achterlaten van een indruk. Bij de meeste mensen die naar een praatprogramma kijken, gaat de boodschap het ene oor in en het andere uit. Ze stellen zich echter wel de vraag: geloof ik hem of geloof ik hem niet. De kunst is dat je bij het publiek een goed gevoel kunt achterlaten.’ Als laatste noemde Wieringa de overval journalistiek. Hierbij noemde hij het voorbeeld van POW-news.
Tijdens zijn presentatie kwam het begrip vertrouwen verschillende keren terug. ‘De argwaan, het wantrouwen neemt toe’, beweerde Wieringa. Op zijn vraag aan de zaal of zij dit herkennen, klonk voorzichtig instemming. ‘Wij komen de laatste tijd nogal vaak negatief in het nieuws, terwijl onze eigen cliënten wel positief zijn’, aldus een van de directeuren.
De spreker adviseerde in crisissituaties ‘radicaal eerlijk te zijn. Vertelt niet alleen de feiten, maar ook de dilemma’s. Kies hierbij als vorm de conversatie en laat een betrouwbare bron het verhaal vertellen.’ Dit hoeft volgens hem niet altijd de directeur te zijn. ‘Vroeger had degene met de hoogste positie ook het meeste vertrouwen. Dat is niet meer zo. In veel gevallen wordt iemand van de werkvloer, die dichter bij de cliënten staat, eerder geloofd dan de directeur.’ Wieringa voegde er als afsluiting aan toe: ‘Denk bij alles na hoe het overkomt bij jouw doelgroep.’